ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΟΒΗΤΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Η ομάδα προσβασιμότητας δημιουργήθηκε το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 στα πλαίσια του μαθήματος του κοινωνικού αποκλεισμού του τμήματος ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης..

Κατά τη διάρκεια αυτού του μαθήματος, οι ίδιοι οι κοινωνικά αποκλεισμένοι και όχι εκπρόσωποί τους ή ειδικοί που έχουν γράψει βιβλία για αυτούς, μιλούν για τον αποκλεισμό που βιώνουν και παροτρύνουν τους φοιτητές και τις φοιτήτριες στον σχηματισμό ομάδων που προσπαθούν μαζί με αυτούς/αυτές να αφαιρέσουν έστω και ένα λιθαράκι από τον τοίχο που προκαλεί αυτόν τον αποκλεισμό.

Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε καθημερινά, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο των πράξεών μας να προβάλουμε το πρόσωπο της αναπηρίας που προσπαθεί, διεκδικεί και δημιουργεί . Το πρόσωπο της αναπηρίας που δεν μένει παθητικός παρατηρητής εκχωρώντας την διεκδίκηση ενός καλύτερου αύριο, μόνο σε κάποιους εκπροσώπους.

Η ομάδα προσβασιμότητας ήταν παρούσα στην εκδήλωση-ημερίδα με θέμα «Απομακρύνοντας τα εμπόδια για μια ανοιχτή και προσβάσιμη κοινωνία» που οργάνωσε ο δήμος Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 24 Ιανουαρίου. Η συμβολική μας διαμαρτυρία με την ανάρτηση του πανό «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΗ ΠΟΛΗ» είχε σκοπό να τονίσει τις άθλιες συνθήκες μετακίνησης αλλά και γενικότερα διαβίωσης των πολιτών με αναπηρία στο δήμο Θεσσαλονίκης και στους όμορους δήμους αλλά και να κινητοποιήσει και άλλους πολίτες με αναπηρία σε άμεσες δράσεις που θα μας φέρουν πιο κοντά σε μια προσπελάσιμη και ανθρώπινη πόλη.

Πιστεύουμε στην χρησιμότητα των συζητήσεων μεταξύ των πολιτών που βιώνουν και γνωρίζουν τα προβλήματα μετακίνησης και διαβίωσης των αναπήρων στον δήμο Θεσσαλονίκης. Πιστεύουμε όμως πως αυτές οι συναντήσεις πρέπει να γίνονται συχνά και όχι εθιμοτυπικά με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία Επίσης πιστεύουμε ότι τέτοιες συζητήσεις πρέπει να γίνονται με άμεση και όχι έμμεση εκπροσώπηση των πολιτών με αναπηρία.

Δυστυχώς πλέον, οι σκληρές και απάνθρωπες νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές  μας αναγκάζουν  να αγωνιστούμε όχι μόνο για την αυτονομία, την ανεξαρτησία και την ανεξάρτητη διαβίωση αλλά και για την ίδια την επιβίωσή μας. Αν παραμείνουμε παθητικοί παρατηρητές επαναπαυμένοι στα ψίχουλα που μας δίνονται μέσω της επιδοματικής πολιτικής για να χρυσώσουν το χάπι αποφυγής καταλογισμού των ευθυνών που τους αναλογούν για τον χρόνιο κοινωνικό αποκλεισμό μας, θα παρατηρούμε συνεχώς να χάνουμε αδιαμαρτύρητα κι άλλα από τα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Αν δεν αγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι με συμμετοχή , δημιουργία και ανάληψη ευθύνης  για την αλλαγή όλων αυτών που θέλουμε να αλλάξουν, θα έχουμε συμβιβαστεί με κάτι που μας βασανίζει, με κάτι που μπορούμε να το αλλάξουμε αλλά δεν προσπαθούμε καν να το αλλάζουμε.

ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ

http://thes-prosvasimotita.blogspot.gr/